top of page

Linda over haar Leesweekend ervaring: "De stilte en het letterlijk uit de ratrace stappen..."


Oktober 2022, ik zie een toffe post voorbij komen van Jordy op LinkedIn, over het leesweekend, en ik wordt meteen enthousiast. Stapels boeken liggen er al een tijd thuis in de kast, maar mezelf er echt tijd voor gunnen is er niet echt bij. Dus me maar direct aangemeld.


Enne dat ik eigenlijk niemand ken van de groep? Geen probleem, want ik wordt blij van nieuwe mensen ontmoeten die ook bezig zijn met hun eigen ontwikkeling en die bezig zijn met toffe ideeën uitwerken. Daar raak ik zelf weer geïnspireerd van! Dus midden oktober op pad met een stapel boeken naar de Veluwe.


Daar aangekomen al direct aan de praat met mooie mensen, en in de watten gelegd met een heerlijk versbereid diner. En al direct herkende ik van alles bij mezelf. Dingen die zich zeker ook voordoen in mijn alledaagse leven, maar waar ik vaak in de waan van de dag geen aandacht aan wil besteden. Zo werd er compleet de ruimte gegeven om je eigen ding te doen, en op het begin moest ik echt even landen om dit te kunnen. Mooi om dat bij jezelf te herkennen ;).


Snel daarna had ik mijn eerste romannetje er bij gepakt om zo even af te schakelen (nee je hoeft niet alleen maar inspirerende slimme boeken te lezen hoor 😉). Niet veel later heb ik ook nog even mijn knutselspullen uit de auto gehaald om mee aan de slag te gaan. Het mooie was dat nou juist door die eigen dingen te doen, er weer mooie gesprekken tot stand kwamen.


Een ander ding wat ik herkende was dat ik niet zo goed zonder klok kan. Op dag twee toch mijn horloge maar op mijn kamer in mijn tas geduwd, om hem net voor vertrek de laatste dag weer om te doen. En ja, voor iemand die zoveel mogelijk dingen in één dag wil doen, is dat best lastig, maar het voelde oh zo fijn. Gewoon zien wat de dag brengt en doen waar ik zin in had: lezen, ideeën uitwerken, schrijven, lekker wandelen, dan wel alleen of met iemand van de groep, een rondje rennen, lekker voor je uitstaren, of gewoon even lekker niks. Het kon allemaal.


Wat ik niet zag aankomen, is dat dit weekend tot de beslissing zou leiden mijn baan op te zeggen. Ja, natuurlijk sudderde het achteraf gezien al even, want ik zat al even niet op mijn plek, ondanks dat ik een hele fijne tijd heb gehad, maar door mezelf niet continu af te leiden met 1000 hobbies, mijn telefoon met de socials en andere dingen die ik doe om mezelf af te leiden, kwam dit wel even binnen.


Belangrijkste conclusie van het weekend voor mezelf, was dan ook dat ik mezelf meer rustmomenten mag gunnen, en me nog bewuster ben geworden van mijn afleidingstactieken, om maar niet te hoeven voelen. Nu leek het of ik heel impulsief een besluit nam, terwijl als ik al eerder goed naar mezelf had geluisterd, ik het al beter had leren herkennen.


En nu, een paar maanden verder… heb ik dat inzicht nog steeds en lukt het me soms wel en soms ook niet om mezelf die off-tijd te gunnen. Maar om dit samen te doen, zoals tijdens het leesweekend is echt mega fijn, en iets wat ik mezelf zeker meer ga gunnen. Want ja, ik ben zelf aardig druk van mezelf, en ik kan mezelf ook goed bezig houden, maar hierdoor vergeet ik om af en toe stil te staan om te voelen wat ik nou eigenlijk wil. En dat kwam binnen tijdens het weekend…

34 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page